Zonder diploma toch voor de klas
Zonder diploma toch voor de klas
Het roer omgooien vergt zelfonderzoek, lef en doorzettingsvermogen. Mensen die dit graag zouden willen, worstelen vaak met onzekerheden zoals: ‘daar heb ik geen diploma voor’. Op deze krappe arbeidsmarkt zijn de juiste papieren lang niet altijd meer een ‘keiharde eis’. Soms is het gewoon doen én de kans grijpen als deze zich voordoet. Paula is hier een mooi voorbeeld van. Ze switcht van de zorg naar het onderwijs zonder haar onderwijsbevoegdheid.
Paula van As weet al jong dat ze graag iets met mensen wilde doen, maar de juiste richting vinden blijkt niet eenvoudig. Tijdens de middelbareschooltijd is het wiskundeleraar Rob, die iets bijzonders in haar ziet: het talent om anderen te helpen leren. Hij geeft haar het vertrouwen om een keer zelf voor de klas te staan. “Joh Paula, probeer jij eens deze les uit te leggen,” zegt hij. Paula is dan nog maar 15, maar het geeft haar een enorm gevoel van voldoening. “Daar haalde ik m’n uitdaging wel uit. Ik vond het écht leuk.” Toch duurt het nog even voor ze dit talent verder zou gaan volgen.
Geen ervaring, geen werk
Na het afronden van haar opleiding tot Onderwijsassistent lukt het Paula niet om direct een baan in het onderwijs te vinden. Er is nauwelijks werk beschikbaar voor iemand zonder ervaring. Tijdens haar zoektocht ontdekt ze onverwacht een andere richting: de gehandicaptenzorg. Haar moeder ziet een oproep voor vakantiewerk bij een zorginstelling en Paula besluit het erop te wagen. “Ik dacht: ik kan het proberen, terwijl ik verder zoek naar iets in het onderwijs,” vertelt ze. Wat begint als een tijdelijke oplossing, groeit al snel uit tot een langdurige werkplek. Ze krijgt de kans om mensen met ernstige meervoudige beperkingen te begeleiden, dat een nieuwe kijk op het vak geeft. “Het gaf voldoening om mensen blij te maken, zelfs als ze het zelf niet konden zeggen,” zegt Paula. “Ik haalde voldoening uit hun lach en die goede momenten, ondanks de zwaarte van het werk.”
Geen diploma
Toch blijft het gevoel knagen dat ze niet helemaal op haar plek zit. Paula mist een vast werkritme, en na drie jaar besluit ze weer om verder te kijken. Via een nieuw ouderinitiatief begeleidt ze jongeren met een verstandelijke beperking die voor het eerst zelfstandig gaan wonen. “Ik had geen diploma, maar besloot het gewoon te proberen. Deze kans moest ik grijpen.” Het project blijkt nog waardevoller dan ze had gedacht. Ze werkt met jongvolwassenen, bijna van haar eigen leeftijd, en moet een balans vinden tussen begeleiding en respect. “Ik was soms jonger dan de bewoners, maar toch de persoon die ze begeleidde. Dat was wel bijzonder.”
‘Ik heb geen diploma, maar dacht: ik kan het proberen’

Meelopen
Toch blijft het onderwijs trekken, en na jaren in de zorg trekt Paula de stoute schoenen aan. Ze stuurt een open sollicitatie naar een school voor speciaal onderwijs. Ondanks dat ze niet de officiële diploma’s heeft, biedt de school haar de kans om een dag mee te lopen. Dat is genoeg voor Paula: “Ik zag meteen hoe iedereen op z’n eigen niveau en tempo werkte. Dat intrigeerde me. Na twee dagen wist ik: laten we gáán!”
Kansen pakken
De switch naar het onderwijs pakt goed uit. Paula komt al snel op haar plek terecht als onderwijsondersteuner. Dankzij haar achtergrond in de zorg vindt ze direct aansluiting bij de leerlingen. Ze weet om te gaan met diversiteit en voelt de impact van haar werk. “Ik zie leerlingen, die soms lange tijd thuis hebben gezeten, opbloeien en weer enthousiast worden over hun toekomst. Dat vind ik het mooiste.” Haar leidinggevenden merken ook dat Paula volledig op haar plek zat. Ze krijgt al gauw te horen: “Het lijkt alsof je hier al jaren werkt.” Binnen de kortste keren schuift ze door naar de plek van mentor. “Een extra uitdaging”. Wederom pakt Paula de kans die zich voordoet!
‘Ik heb twee dagen gesnuffeld en dacht: laten we gáán!’
Een tijdje terug heeft Paula na lange tijd weer contact met wiskundeleraar Rob. “Geen wiskundedocent geworden zie ik, maar wel het onderwijs in, gelukkig!”, is het eerste wat hij zegt. Ze bedankt hem dat hij haar destijds voor de klas zette. “Want daardoor heb ik stiekem altijd geweten dat het onderwijs iets voor mij was.”
Paula deelt haar succes met iedereen die twijfelt over een carrièreswitch. “Het is soms een kwestie van durven. Diploma’s zijn belangrijk, maar niet allesbepalend. Werkervaring is óók kennis.” Haar tip? “Ga eens meelopen op plekken die je interesseren en stel jezelf de vraag: wat heb ik te verliezen?”
Durf de sprong te wagen. Kansen zijn er, en soms hoef je alleen maar ja te zeggen. #watisjouwverhaal
Van docent naar hardloopcoach
Van docent naar hardloopcoach
Fred ontdekt zijn grote passie en maakt er werk van. Hij trekt de stoute ‘hardloopschoenen’ aan en ruilt zijn kantoorbaan voor de rol van hardlooptrainer en personal coach. Zijn tip aan anderen die een carrièreswitch overwegen: “Durf het te doen en vertrouw erop dat het goedkomt!”
Soms komt je ware passie onverwacht op je pad. Voor Fred van Mook is dat moment het besef dat zijn carrière in het onderwijs hem niet langer voldoening geef. Als docent Engels heeft hij plezier in lesgeven, maar op een ochtend, kijkend naar het schoolplein vol leerlingen, denkt hij: “Is dit wat ik de komende 40 jaar ga doen?” Die gedachte plant een zaadje. Al snel opent zich een nieuw pad, met een onverwachte bestemming.
Hoewel sport altijd een deel van zijn leven is, beseft Fred pas op zijn 38e dat hardlopen voor hem veel meer betekent dan een hobby. Bij de lokale atletiekvereniging vindt hij een trainer die zijn passie aanwakkert en de ‘docent in hem’ laat ontwaken. Hij kijkt al snel mee over de schouder van zijn trainer en leert zo de kneepjes van het vak. “Op een gegeven moment gaf ik zelfs training, zonder dat ik het doorhad. Hardlopen was voor mij al een passie geworden,” herinnert hij zich.
Een nieuwe start, met zekerheid
Met steun van zijn omgeving besluit Fred zijn passie voor hardlopen om te zetten in een carrière, zonder zijn oude zekerheden direct los te laten. Hij richt met een loopmaatje Loopsportcentrum Houten op. En combineert zijn baan als hardloopcoach met een parttime baan in loondienst om zijn nieuwe droom op te bouwen. “Zo’n carrièreswitch kan spannend zijn, zeker financieel. Maar door het parttime op te bouwen had ik een basisinkomen en de vrijheid om te ontdekken hoe ik als trainer waarde kon toevoegen aan het leven van anderen.”
Bij Loopsportcentrum Houten richt hij zich op zowel recreatieve lopers als fanatieke wedstrijdlopers en gaat de begeleiding verder dan alleen fysieke training. Fred werkt aan looptechniek, conditie, en mentale kracht: “Ik kan iemand vertellen dat hij zijn armen hoger moet houden voor een betere balans, maar als er mentale obstakels zijn, pakken we die eerst aan.” De combinatie van fysieke en mentale fitheid is een belangrijk aspect in Fred’s aanpak en draagt bij aan het succes van het loopsportcentrum.
‘Als trainer heb ik mijn roeping gevonden!’

De sociale kracht van hardlopen
Hardlopen is tegenwoordig een volkssport, ziet Fred. “Hardlopen is laagdrempelig. Je hebt geen veld nodig, enkel een paar goede schoenen en je kunt gaan. Je kunt alleen lopen, maar ook aansluiten bij een groep.” Dat sociale aspect maakt de sport volgens Fred bijzonder. Loopsportcentrum Houten organiseert dan ook regelmatig community-evenementen, zoals de ‘Loop door Houten’ en het ‘Run, Read & Eat’-event, waarbij hardlopen gecombineerd wordt met literatuur en culinair genot.
De band die Fred met zijn lopers opbouwt gaat verder dan alleen het behalen van een streeftijd. Hij loopt vaak kilometers mee, ondersteunt ze tijdens wedstrijden en biedt mentale coaching. “Ik begrijp wat mijn atleten doormaken, omdat ik zelf die wedstrijden gelopen heb. Die ervaring zorgt voor een band die verder gaat dan trainer en leerling,” legt hij uit.
‘Durf het te doen en vertrouw erop dat het goedkomt’
Van hobby naar roeping
Een jaar of zes na oprichting van zijn eigen bedrijf, neemt Fred de definitieve stap om zich volledig op het loopcentrum te richten en verlaat hij zijn baan in de educatieve wereld. Inmiddels heeft hij duizenden kilometers in de benen en begeleidt hij talloze lopers bij hun sportieve doelen. Wat begon als een persoonlijk avontuur, groeide uit tot een centrum voor looptraining, coaching, en gemeenschapsvorming.
Met zijn verhaal inspireert Fred iedereen die twijfelt over een carrièreswitch: “Durf te luisteren naar wat jou echt gelukkig maakt. Zet de eerste stap, ook al is dat parttime naast je baan. Vertrouw erop dat je uiteindelijk de juiste weg zult vinden.” #watisjouwverhaal