Zakendoen op frivole slippertjes

“Ik had van jongs af aan al iets met schoenen.” Thera Kosian, eigenaresse van webshop Frivoli Sandali, moet als klein kind “vreselijke” schoenen dragen. Ze weet het nog goed. “Wij gingen als gezin hele lelijke zware kinderschoenen kopen. Mijn ouders geloofden er namelijk in dat goede schoenen belangrijk waren en gaven daar veel geld aan uit. Ik was de jongste en kreeg ook nog wel eens de schoenen van de ander. Ik vond dat heel erg.” Pas in 2013 ontdekt ze haar voorliefde voor Zuid-Europese luchtige en handgemaakte zomerschoenen.

Midden-Oostendeskundige
Op de middelbare school heeft Thera een heel ander ideaal: Midden-Oostendeskundige worden. Thera besluit geschiedenis te studeren met het accent op Internationale Betrekkingen. “Ik vond geschiedenis een hele mooie studie. Daarnaast volgde ik ook nog een aantal bijvakken zoals politicologie, Arabisch, Hebreeuws en dat soort dingen. Omdat ik écht dacht: dit wordt mijn toekomst. Al die verschillende culturen, achtergronden en talen vond ik interessant.”

Thera ervaart haar studietijd als een rijke periode. “Ik vond de universiteit een soort traiteur met hele lekkere hapjes. Je kon overal naartoe. Als je ergens interesse in had, kon je het gaan doen. Er waren hele begenadigde docenten. Het was net een speeltuin.”

De wereld over
Thera solliciteert aan het begin van haar carrière bij Buitenlandse Zaken voor het diplomatenklasje waarvoor ze wordt afgewezen. Uiteindelijk rolt ze, via haar bijbaan als zomerstewardess bij een grote vliegtuigmaatschappij, in een pursertraject en vliegt de hele wereld over. “Met de bemanning klikte het altijd. Er zat een soort laconiek optimisme in: je neemt het zoals het komt. Ik werd op allerlei ‘hardship’ bestemmingen gezet, want ik vond het allemaal even fascinerend. Zo liep ik in Saoedi-Arabië totaal gesluierd over straat en maakte ik in Soedan de beginnende burgeroorlog mee.” Uiteindelijk realiseert Thera zich dat ze dit niet de rest van haar leven wil blijven doen.

De wereld staat stil
In die periode wordt Thera ernstig ziek en staat de wereld even stil. “Bij het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis heb ik het hele menu mogen meemaken. Zo’n periode is heel heftig en je wordt er heel egoïstisch van, want het gaat maar over één ding: jouw genezing. Ik heb alles ondergaan met het idee dat ik wilde leven en niet om mijn leven lang ‘oud-kankerpatiënt’ te blijven.” Nadien volgt Thera een postdoctorale HR-opleiding en ontwikkelt ze zich tot een veelzijdige HR-vakvrouw met een scherp ontwikkelde organisatiesensitiviteit. Of het nu in de zakelijke dienstverlening, overheid of energiesector is, gepokt en gemazeld beweegt Thera zich gemakkelijk tussen de verschillende lagen van een organisatie.

Op het strand
Het is zomer 2013, Pescara, oostkust Italië. Thera ligt met een vriendin te genieten aan het strand. “De hemel was blauw. Het zand was wit. Daar lig je dan om je heen te kijken. Er waren alleen maar Italianen. Goh, wat zijn die Italiaanse vrouwen toch elegant, zeiden we tegen elkaar, hoe doen ze dat toch? Ons oog viel op hun slippertjes. Of je op een paar Birkenstocks loopt of leren slippertjes ziet. Dat maakt een groot verschil.” Thera en haar vriendin vragen aan de Italiaanse vrouwen waar ze die slippertjes vandaan halen. “Die koop je overal. Iedereen loopt op slippertjes, ook de 80-jarigen. Kinderen groeien er mee op.” Ze komen uit bij een winkeltje – ‘model meterkast’ – waar oudere mannen schoenen maken en repareren.

Op dat moment laat het idee om “iets met schoenen” te gaan doen hen niet meer los. “Behalve zelf veel slippertjes kopen, wilden we er ook wat mee doen. Het bleef branden en we hebben eindeloos gebrainstormd. We hadden allebei een baan, dus dachten: een winkel kan niet. Toen is het idee geboren om een webshop te beginnen.”

Padre Pierpaolo en zijn zoon
Italië kent nog het traditionele vakmanschap. Thera en haar vriendin gaan ‘via via’ langs bij een schoenmaker in Napels. Ze treffen twee oude gepassioneerde Italiaanse mannetjes met pikzwarte handen, op een krukje gebogen over een paar handgemaakte schoenen, die aangeven: “Wij maken slippertjes voor mensen hier in de omgeving. En zijn bekend omdat we goed handwerk leveren. We maken met liefde een paar voor jullie, maar dit is wat het is.” Ze krijgen een paar namen van andere schoenmakers en uiteindelijk gaan ze met ‘padre’ Pierpaolo en zijn zoon Giovanni in zee. “Ik had niet de aspiratie om de nieuwe Jan Janssen te worden. Ik heb altijd wel ondernemerszin gehad. Deze schoenenonderneming is eigenlijk ook gebaseerd op een hele hoop toevalligheden.”

“Ik heb altijd wel ondernemerszin gehad.”

Frivoli Sandali
De ondernemende dames hebben allebei geen achtergrond in de confectie en duiken in de wondere wereld van schoenenontwerpers. Ze buigen zich over het design, de naam en alles wat er verder om de hoek komt kijken bij het ontwikkelen van een eigen schoenenlijn. In 2014 lanceren ze Frivoli Sandali. “We wilden er een vrolijk gevoel bij hebben. Frivoli vonden we leuk. Dat deed ons aan frivool denken: zomers en luchtig. Sandali is Italiaans voor sandalen. Het is daarnaast een wereld waar je niets vanaf weet. Je ziet een soort visserskist met fournituren, knoopjes, gespen, ongelofelijk. In Italië hebben ze ook een heel ander assortiment. Maar wat zij daar mooi vinden met bijvoorbeeld duizenden Swarovski’s, dat willen vrouwen hier niet. En hun voeten zijn kleiner dan die van ons.”

De eerste schoenendoos
Een opmerkelijk detail is dat Thera en haar vriendin geen cent aanbetalen. Ze drinken eerst talloze kopjes koffie met de zuidelijke ambachtslieden en praten over koetjes en kalfjes, hun kinderen en de hond. Ze bouwen een vertrouwensband op, die in het traditionele Zuid-Italië heel belangrijk is. Het gaat puur op vertrouwen. En dan … is daar die eerste schoenendoos. “Dat was ongelofelijk. We waren zo supertrots. Je hebt iets in handen wat je helemaal zelf bedacht hebt. Zó leuk!”

30+ vrouwen
Frivoli Sandali richt zich op 30+ vrouwen met een eigen inkomen, die van ‘iets bijzonders’ houden. Het kwalitatieve assortiment bestaat uit verschillende modellen en kleuren en is afgestemd op de gelegenheid. Allemaal handgestikt mét antislip. ‘Goede schoenen’ worden de sandaaltjes en slippertjes genoemd door een orthopedisch schoenmaker en een voormalig directeur van een grote schoenenfabriek. “Het Italiaanse model is een paar platte sandaaltjes voor overdag en een paar hakken voor ’s avonds. Alle sandaaltjes zijn met een lichte kleur tegen gevoerd, zodat je op een warme dag niet met blauwe voeten eindigt.”

Opkomst Chinese import
De Italiaanse schoenenmarkt kent twee bedreigingen. De opkomst van de goedkope Chinese import én het wegkapen van de beste ambachtslieden door de luxe merken zoals Dior en Gucci. Geplakt schoeisel met plastic hakken. Een doorn in het oog voor de ambachtelijke Italiaan. Voor hem draait het om kwaliteit en handwerk. “Ze kunnen in zo’n atelier maar kleine series maken. Aan elk paar handgemaakte echte leren schoentjes zitten mensen hard te sleutelen. Als ze het druk hebben wordt nog eens een oude oom ingeschakeld en dan is de maximale capaciteit bereikt. Veel grotere merken laten de schoenen daarom in China maken, zodat ze massaproductie kunnen draaien. Tot grote minachting van de Italianen. Want handgemaakte slippertjes gooi je niet na één seizoen weg. Ze gaan rustig vier à vijf jaar mee.”

“We wilden er een vrolijk gevoel bij hebben: zomers en luchtig.”

Versie 1.0
Een schoenenwebshop opzetten lijkt gemakkelijker dan het is. Er zijn 1001 dingen waar je over moet nadenken. Van het technische deel van de website en betaling tot aan voorraadbeheer en verzending. “Wat ik er van heb geleerd is dat je sommige dingen gewoon moet gaan doen en ervaren. Je kan altijd nog de 2.0 versie maken. Begin eerst maar eens met 1.0. Het is écht ondervinden wat wel en niet werkt.”

Nevenbaan
In 2016 stapt vriendin Yvonne uit Frivoli Sandali. “Ik kijk nu al weer uit naar de nieuwe zomercollectie van Frivoli. Het plezier wat ik eraan beleef is onbetaalbaar! Maar het is niet mijn droom om van de webshop een groot bedrijf te maken. Ik zie dit echt als een nevenbaan. De zomer is te kort in Nederland om van een zomerproduct te kunnen leven én ik vind het alleen te solistisch.” Thera bevindt zich op dit moment ‘in between jobs’ zoals dat zo mooi heet. “Het is een soort APK-moment in mijn loopbaan. Een fijne episode waarin ik de kans krijg goed stil te staan bij wat ik wil en de tijd heb te zoeken naar een plek die bij me past.”

Thera Kosian, een gedreven zakenvrouw, die haar ondernemersgeest graag inzet bij organisaties die in beweging zijn. Een ministerspost bij Buitenlandse Zaken zou haar niet misstaan. #watisjouwverhaal

Meer info: www.frivoli.nl.