Ondernemende boerendochter runt BSO
“Die koeienschuur heb ik menig keer verwenst. Dat lelijke oude krot voor mijn woonhuis. Ik hoopte dat ie zou omwaaien.” Hanneke Commijs, de goedlachse en sportieve eigenaresse van BSO de HannesHoeve, weet het nog precies. Ze woont in het landelijk gelegen Giessenburg en weet op dat moment nog niet dat die schuur, die een doorn in het oog is, een magnifieke plek blijkt te zijn voor een naschoolse kinderopvang tussen de kippen en de schapen.
Opgroeien op het platte land
Als geen ander weet Hanneke hoe heerlijk het is om als kind veel buiten te zijn. Ze is opgegroeid op het boerenland. “Ik speelde veel buiten met een bal tegen de grote muur van de stal. Daar kon ik me uren mee vermaken. Ook was ik in het voorjaar veel bij de lammetjes en kalfjes te vinden en ik had een eigen pony. In de zomer ging ik elke dag naar het zwembad en in de winter schaatste ik dan weer op de rivier de Giessen. Natuurlijk moest ik ook af en toe op de boerderij helpen, maar omdat ik het jongste meisje was werd ik daarin wel een beetje verwend. Ik hoefde echt alleen maar te helpen bij de hooibouw en dan mocht ik het makkelijkste klusje doen: op de trekker rijden!”
Lekker bezig zijn
Hanneke beseft zich rond haar 18e dat ze best een eigen bedrijf zou willen runnen, maar heeft geen idee waarin. “Ik houd van kinderen en heb altijd gymles gegeven. Kinderen wat leren vond ik dus leuk, maar om er m’n werk van te maken zag ik destijds niet zitten. Toen koos ik voor middelbaar middenstandsonderwijs en de middelbare textielhandelschool. Ik ben een harde werker, wil lekker bezig zijn en maak veel uren, dus ik dacht wel eens: ‘Dit kan ik dan beter voor mezelf gaan doen.’ Maar ja, wat dan?! Ik kon nooit iets bedenken waar ik mijn ziel en zaligheid volledig in kwijt zou kunnen. Ik werkte in een boekenhandel, kledingzaak en snackbar, maar dacht nooit: ‘Dit is het, hier kan ik me helemaal aan overgeven!’
Bedrijf gaat failliet
Na haar vervolgopleiding komt Hanneke bij C&A in een managementtraject terecht voor bedrijfsleider. Ze is jong en ongeduldig. Het modevak blijkt niet echt bij haar te passen en ze besluit de woningbranche in te gaan. Zo’n 5 jaar werkt ze met veel plezier in een woningtextielwinkel en aansluitend doet ze een tijdje de inkoop bij een woonformule. Als deze wordt overgenomen besluit Hanneke weer verder te kijken en komt ze bij een groothandel in woningtextiel terecht. “Op de verkoop binnendienst hield ik het maar een paar maanden vol. Ik miste uitdaging en werd lui en ongelukkig. Toen kon ik overstappen naar afdeling inkoop en werd een manusje van alles. Ik regelde veel en pakte alles aan. Uiteindelijk werd ik verantwoordelijk voor de gordijnfournituren. Ik zat daar echt op mijn plek.” Na een paar jaar gaat het bedrijf failliet en Hanneke komt thuis te zitten. Ze gaat met haar man Kees met vakantie om zich te bezinnen op haar toekomst.
Ontstaan van HannesHoeve
“We kregen ondertussen de mogelijkheid om deze schuur te kopen. Mijn pony kon toen deze kant op komen en ik kon nog meer dieren nemen, maar ja, wat zouden we er nog meer mee kunnen doen?! Ik deed nog steeds veel voor de omnisportvereniging en organiseerde daar bijvoorbeeld de jaarlijkse sportweek voor kinderen. Organiseren heb ik altijd leuk gevonden, met kinderen omgaan lag me en ik ben van jongs af aan al weg van dieren. Toen bedachten we dat ouders steeds meer gaan werken en blijven werken. En zo ontstond het idee voor een naschoolse kinderopvang middenin de polder. Het kwartje valt eindelijk: “Ja, dit moet het worden. Op deze manier wil ik wel een eigen bedrijf! We hadden ook gelijk een naam: HannesHoeve. Door m’n familie en naaste vrienden word ik altijd Hannes genoemd.”
“Met kinderen omgaan ligt me en ik ben weg van dieren.”
Klant is belangrijk
HannesHoeve, de boerderij voor naschoolse- en kinderopvang opgericht, bestaat ruim 10 jaar. Het schuurse karakter is behouden gebleven. Kinderen voelen zich meteen op hun gemak in de opgeknapte schuur met landelijke houten tafels en bankjes en appeltjesgroene deuren. Op de vrolijk gekleurde fotowand hangen tientallen zelf geverfde fotolijstjes van de kinderen. De kat Henk ligt lui op tafel en als hij de kans krijgt knabbelt hij aan het koekje van zijn bazin. Hanneke, die zich tussentijds omschoolt tot pedagogisch medewerker, heeft inmiddels zo’n 6 tot 8 medewerkers in dienst en vindt delegeren niet zo gemakkelijk: “Loslaten vind ik wel lastig, omdat iedereen het anders doet. Daar heb ik nog een lange weg in te gaan. In de boekhandel destijds heb ik het in mijn genen gegoten gekregen: de klant is belangrijk en je moet er gewoon altijd staan voor je klant.”
Ravotweide of dieren verzorgen
Vier keer in de week komen er in de loop van de middag zo’n 30 kinderen zich uitleven. Ze zijn tussen de 4 en 12 jaar. “Ik ben iemand die uitdaging zoekt, zodat het niet saai wordt. De afwisseling in leeftijd maakt het juist leuk. Wij halen de kinderen uit omliggende dorpen van school met eigen busjes. We beginnen aan tafel met wat drinken en een stuk fruit. Aan de hand van een keuzemenuutje kunnen de kinderen kijken wat ze willen gaan doen. Bijvoorbeeld naar de ravotweide, dieren verzorgen of in de moestuin werken. Dan zoekt ieder z’n weg. Dat duurt zo’n 3 kwartier. Dan komt iedereen weer naar binnen. Even wat drinken, koekje erbij en daarna hebben ze weer een keuzemenu.” Langzaam aan druppelen ouders vervolgens binnen om hun kinderen op te halen.
Blije gezichtjes
“Het leukste aan mijn werk zijn die blije gezichtjes van de kinderen. Er was bijvoorbeeld een meisje dat een hele vakantiedag op de HannesHoeve mocht doorbrengen. Toen d’r moeder haar aan het einde van de dag kwam ophalen zei ze stampvoetend: ‘Maaam! Je had gezegd dat ik de hele dag mocht blijven. Waarom kom je me dan nu al ophalen?’ Ze had helemaal niet in de gaten dat de dag allang voorbij was. Zo was er ook een meisje met een geestelijke beperking. Zij was erg gek op de dieren en de dieren op haar. Ze genoot er zó van. Dieren voelen dat feilloos aan. Dat was nou typisch een ‘HannesHoeve-kind’: een kind dat echt geniet van het buiten zijn en van de dieren.” Ook de kinderen uit het Dordrechtse Blijf van mijn lijf-huis die 1x per jaar komen spelen weten niet wat ze meemaken. Een mooier compliment is er voor Hanneke niet denkbaar.
“Een HannesHoeve-kind geniet écht van het buiten zijn en van de dieren!”
Oase van rust
Kinderen kunnen van alles doen. Van onder andere schommelen in het speelparadijs, verstoppertje spelen in de wilgentunnel, lammetjes de fles geven tot timmeren in de kluskeet. Overal waar de kinderen zijn is er ook altijd iemand van de leiding aanwezig. Of dit nu binnen of buiten is. “Dit is echt anders dan buitenschoolse opvang op school. Hier zijn ze in een oase van rust. In een lokaal krijg je zoveel prikkels en geluiden. Dat merken wij hier vooral ook in de winterperiode. Als we in het voorjaar weer de deuren open zetten en de kinderen op eigen houtje naar buiten kunnen gaan is het zoveel fijner. Het geeft juist rust. Ook in de winter mogen ze natuurlijk naar buiten, maar het nadeel is dat het om 17.00 uur donker is. We hopen altijd op vorst en ijs. In de winter kunnen we hier super schaatsen en sleeën!”
Leren door ervaren
“Sommige kinderen worden weggehouden uit een soort angst. Wij zijn er voorstander van om ‘gevaren’ aan te gaan. We hebben bijvoorbeeld een sloot en niet alle kinderen hebben een zwemdiploma. Je kunt wel 100.000 keer zeggen ‘Niet bij de sloot komen!’ Maar ze hoeven maar één keer een natte kaplaars te krijgen en ze weten het. Dat is met dieren net zo. Je kan ze overal voor weghouden en telkens zeggen ‘Pas op, kijk uit’. Ze moeten het juist leren door te ervaren. Dat is waar we voor staan.”
Theetuin en fluisterbootjes
In 2011 openen Hanneke en Kees de theetuin HannesHeerlijkheid. Het blijkt een groot succes. Tussen april en oktober wordt in het weekend het HannesHoeve-terrein druk bezocht door dagjesmensen, toevallige fietspassanten of lokale gezinnen. Wat begint met een kop thee en stuk taart groeit uit tot een heuse menukaart met onder andere een lunchbuffet, high tea en borrelplankje. Twee jaar later komen daar de sampans bij: unieke houten bootjes uit China met een fluistermotor. Mensen gaan 2 tot 3 uur varen op de Giessen en drinken dan wat in de theetuin. Ook de speeltoestellen die begin dit jaar zijn geplaatst blijken een mega-aantrekker te zijn. Zo is de HannesHoeve aardig uit de kluiten gegroeid. “De afwisseling vind ik het allerleukste. We kunnen hier ook mooie natuureducatieprogramma’s maken, maar scholen hebben daar weinig tijd en budget voor. En wij moeten ook keuzes maken. De naschoolse opvang blijft het belangrijkste. Daarom is de theetuin ook alleen in het weekend geopend en hebben we de organisatie voor de sampans uitbesteed.”
Klusjesdag
Op woensdag is het klusjesdag. De hokken worden uitgemest. Hanneke voelt zich als een vis in het water. Een nuchtere en vrolijke boerendochter die van aanpakken houdt, graag de mouwen opstroopt, niet bang is om vies te worden en af en toe letterlijk met de ‘poten in de klei’ staat. “Je moet erbij wonen en van dieren houden. Ik houd van de afwisseling van de seizoenen. Het gaafste is dat je kinderen de dingen van de natuur op speelse manier kan meegeven. Ze kunnen zich écht vermaken totdat ze groen zien.” #watisjouwverhaal
Meer info: www.hanneshoeve.nl | www.hannesheerlijkheid.nl | www.desampan.nl