Van jobhopper met kriebels tot volbloed-loopbaancoach

“Ik heb voor ’t eerst het gevoel dat ik niet aan het werk ben. Dat is wel het allergrootste cadeau dat ik mezelf heb gegeven…” Dat zegt Càrola Rietdijk, eigenaar van loopbaanadviesbureau 101talenten in Langbroek, over haar huidige job. “Het mooie van mijn vak als loopbaancoach is dat ik dagelijks hele verschillende mensen ontmoet. En iedereen heeft zijn eigen verhaal, met z’n mooie kanten, maar ook met krasjes. Ik vind het indrukwekkend dat mensen hun verhaal met mij willen delen. Daarmee kunnen ze mij echt raken. Elke keer opnieuw.” Volgens Càrola is het de kunst om met je eigen verhaal écht iets te doen in je loopbaan. Als loopbaancoach, die gelooft in de kracht van Storytelling, helpt ze haar klanten om die verhalen scherp te krijgen. Zodat ze op de juiste plek terechtkomen.

Puzzelstukjes
Zelf wist Càrola heel lang niet precies wat ze wilde. “Ik had een wanhopig gevoel van ‘wat past nou écht bij mij’?” Haar afwisselende loopbaan is een zoektocht geweest om dat te ontdekken. Maar in 2008 vielen de puzzelstukjes ineens op hun plek. Càrola werkte op dat moment als consultant werving en selectie bij uitzendorganisatie Vedior, waar een overname plaatsvond. De cultuur veranderde ingrijpend waardoor de vrijheid en het ondernemende uit haar functie verdwenen. “Het voelde als een stap terug”, vertelt ze. En toen was daar de gedachte “Waarom ga ik niet zzp-en?” Een ondernemersdiploma had Càrola al jaren geleden gehaald, vanuit de toenmalige wens om een jeanszaak te beginnen. Dat was toen financieel gezien niet haalbaar, maar de hang naar het ondernemerschap bestond dus al veel langer.

Nu, bijna 10 jaar later, zegt ze vol overtuiging: “Uiteindelijk vallen alle puzzelstukjes op hun plek. Soms heeft iets gewoon tijd nodig om te rijpen.” Maar daar ging wel een bijna twintig jaar durende ontdekkingsreis op de arbeidsmarkt aan vooraf.

“Soms heeft iets tijd nodig om te rijpen”

Wat wil ik??
Als middelbare scholier brak Càrola haar hoofd over de vraag: ‘Wat wil ik gaan studeren?’ Dagboekaantekeningen uit die tijd geven blijk van een zeer brede interesse: receptioniste, iets met toerisme of dieren, de Pabo, schoonheidsspecialiste, Nederlands of een sportopleiding. “Ik wist het écht niet. Ik kwam elke keer met een ander idee thuis. Dus mijn ouders hebben me een beroepskeuzetest laten doen. Wat me van de uitslag vooral is bijgebleven? Dat ik een sociaal beroep moest kiezen; iets met mensen. Uiteindelijk viel de keuze op de hbo-opleiding Voeding en Diëtetiek in Groningen. Maar als ik achteraf teruglees in mijn dagboek, dan was dit geen overtuigde keuze. En dat bleek: ik vond de vakken saai, de docenten waren -in mijn beleving- geitenwollensokkentypes én ik had heimwee. Ik was verliefd op mijn vriendje in de Achterhoek en ik wilde terug naar huis. Dus ik ben na een paar maanden gestopt.”

Vertrekpunt: een veilige haven
Càrola volgt een eenjarige opleiding. Haar eerste baan bij Nipcon Textiel, als commercieel medewerker op de afdeling Verkoop Binnendienst, was “Té leuk, fantastisch gewoon. We lunchten samen in de woonkeuken en er was zelfs een zwembad! Ik werkte in de dynamische jeanswereld met flitsende modebeurzen en stoere denim collecties. Tegelijk was het een klein familiebedrijf, van de ouders van mijn beste vriendin. Echt een veilige haven voor mij als ‘puppy’. Ik was zo beschermd opgevoed en moest de werkende wereld nog echt ontdekken.”

De weg op
Hoewel ze het soms jammer vindt dat ze geen studententijd heeft gehad, kreeg Càrola daarvoor in de plaats zúlke leuke collega’s. “Ik heb bij Nipcon ook heel veel geleerd, vooral over klantgerichtheid, samenwerking en geen 9-tot-5 mentaliteit hebben.” Na tweeënhalf jaar begon het te kriebelen, het nieuwe was ervan af. “Gelukkig kreeg ik toen een nieuwe functie: Visual Merchandiser. In een reclameauto tufte ik heel Nederland door en bezocht winkels met promotiemateriaal van Edwin Jeans. Lekker afwisselend. Het voelde een beetje als mijn eigen toko. Toch werd het na 4 jaar tijd om buiten de organisatie te gaan kijken.”

Luisteren naar je gevoel
Via een collega kon Càrola bij een ander jeansmerk terecht. Maar haar gevoel tijdens het sollicitatiegesprek was niet goed. “Daar had ik beter naar moeten luisteren bleek achteraf, dat is echt een enorme levensles voor me geweest. Want binnen een jaar was ik weg bij dit bedrijf, de cultuur paste totaal niet bij mij. Gelukkig had ik binnen een week een nieuwe baan bij Jade (een producent van hoofdkussens en dekbedden), als sales- en marketingassistent.”

Terugkerende kriebels
Na een leuke en leerzame tijd bij Jade ging het weer kriebelen bij Càrola. “Ik nam ontslag en maakte een lange reis door Indonesië met mijn toenmalige vriendje. Mijn ouders begrepen het niet. ‘Een oude schoen gooi je toch niet weg voordat je een nieuwe hebt?’ Maar dit is typisch zoals ik ben. Voor anderen oogt zo’n ontslag misschien impulsief. Maar bij mij gaat daar een heel intern proces aan vooraf, waarin ik zit te broeden op verandering. Zodra ik op de automatische piloot ga werken weet ik: het is tijd voor iets anders.”

Met mensen werken
Die verandering kwam er: bij uitzendorganisatie Vedior ging Càrola aan de slag als intercedent. “Ik wilde graag meer met mensen werken. Dat kwam destijds al uit mijn studiekeuzetest. Mijn baan als intercedent beviel goed, daar ligt duidelijk een basis voor mijn huidige werk. Maar toen ik verhuisde en op een kleine vestiging terechtkwam miste ik dynamiek en vrijheid. Dus ging ik verder.”

Langste dienstverband
Als marketingcommunicatieadviseur bij Luxaflex Nederland vestigde Càrola haar persoonlijke record ‘langste dienstverband’. In vijf jaar tijd had ze er twee marketingfuncties en maakte ze ontzettend veel lol met haar collega’s. “Plezier met collega’s is een factor die mij lang op de been kan houden bij een organisatie.” Ook daarna als marketingcommunicatieadviseur bij Noordhoff Uitgevers waren collega’s, de afwisselende inhoudelijke baan en de informele markt een grote toegevoegde waarde voor haar. Maar na drieënhalf jaar kwamen de bekende kriebels weer opzetten. “Ik kreeg heel duidelijk het gevoel dat het mensenstuk ontbrak. Ik zat te veel achter de computer en wilde veel liever mensen helpen.”

Personal Navigator
“Mijn oog viel op een hele gave vacature: consultant werving en selectie Young Professionals.” Càrola keert terug bij Vedior om als Personal Navigator jonge mensen naar een baan te begeleiden. Daarbij zijn de talenten van de Young Professionals het uitgangspunt: welke baan past daarbij? “Ik had veel vrijheid in mijn werk, heerlijk! Ik mocht zelf bepalen waar ik afsprak met de jongeren, dus ik zat altijd in de kroeg. [lacht]. In deze functie is de basis gelegd voor mijn ondernemerschap. Ik werkte output-gestuurd en was veel aan het netwerken. Het werk beviel goed, tot Vedior werd overgenomen door een andere partij. Dus ik nam voor de derde keer in mijn loopbaan ontslag zonder al een andere baan te hebben.”

Starten als ondernemer
In 2008 begint Càrola als zzp’er. “Dat was spannend, en allerlei mensen vinden er dan ook ineens iets van. Maar ik dacht: ik ga het gewoon doen. En als het niet lukt, dan zoek ik toch gewoon weer een baan! Tijdens mijn eerste interim-opdracht als recruiter bij Nationale Nederlanden raakte de arbeidsmarkt op slot. Mijn geluk was dat ik kennis had van twee vakgebieden: recruitment én natuurlijk veel ervaring op het gebied van marketingcommunicatie. Daardoor kon ik allerlei mooie opdrachten krijgen. Ik rolde van de ene communicatieklus in de andere. Met een beetje geluk, maar vooral ook door het onderhouden van mijn netwerk. Eigenlijk creëer je daarmee je eigen succes. Ik heb inmiddels ontdekt dat het een kwestie van gunnen is op voorwaarde dat je kwaliteit levert.”

“Het is een kwestie van gunnen op voorwaarde dat je kwaliteit levert”

Opleiding als brug
Ondertussen certificeert Càrola zich als loopbaancoach via een eenjarige post-Hbo-opleiding. “En toen kwam alles samen voor mijn gevoel. Die opleiding had ik nodig als een bruggetje. Want ik moest me opnieuw gaan positioneren en daarbij had ik behoefte aan theoretische kennis en methodieken. De opleiding rondde ik een aantal jaar geleden af en sinds dat moment ben ik fulltime loopbaancoach in combinatie met communicatieadvies aan bedrijven.”

“Het is een heel natuurlijk proces geweest: al mijn eerdere werkervaring van sales en marketing tot recruitment en arbeidsbemiddeling – en dat in heel veel verschillende branches – hebben geleid tot deze bestemming: het begeleiden van mensen.”

Talent zichtbaar maken
“Mijn loopbaanadviesbureau heet 101talenten, omdat ik geïnspireerd ben door de film 101 Dalmatiërs. Net als de gevlekte honden is ook ieder mens hetzelfde en tegelijkertijd ook weer anders.” Met haar bedrijf focust Càrola op twee diensten: loopbaanadvies en personal branding. Ze begeleidt mensen zonder baan, maar vooral mensen die niet op hun plek zitten. “En dat zijn er veel meer dan je denkt. Ook zelfstandig ondernemers die worstelen met hun positionering en onderscheidend vermogen zijn bij mij aan het goede adres. Het draait in je werk immers heel erg om zichtbaarheid en netwerken, zowel online als offline. Vanwege mijn achtergrond in marketingcommunicatie heb ik op dit vlak een streepje voor op veel vakgenoten.”

100%, of niet!
Wat Càrola wil overbrengen aan haar klanten is: ‘Wees de ondernemer in je eigen loopbaan, je zit zelf achter het stuur.’ “Practice what you preach zeggen ze wel eens. Nou, dát zit wel goed bij mij!” Wíe ze aan tafel heeft zitten maakt voor haar niet uit. “De enige voorwaarde is dat klanten intrinsiek gemotiveerd zijn. Ik houd van die diversiteit aan mensen. En ik leef ontzettend met ze mee. Wanneer een klant een sollicitatiegesprek heeft ben ik óók een beetje nerveus. Ik voel me echt heel betrokken bij mijn klanten. Zoals met alles in mijn leven: ik ga er 100% voor, of niet. Ik kan dingen niet half doen.”

Dat krijgt Càrola ook terug van haar klanten. “Mensen vertellen dat ze door mijn enthousiasme met een energieboost de deur uit gaan. Ik bied net iets extra’s, waardoor ze zin krijgen om in beweging te komen. Doordat ik me kwetsbaar durf op te stellen voelen mensen dat ze zichzelf kunnen zijn. Deze baan is ook pure verrijking voor mezelf, door alle zelfreflectie die erbij komt kijken.”

Neverendingstory
Heeft ze als loopbaancoach nog last gehad van kriebels? “Nog niet. Maar dan gebeurt dat maar en dan moet het zo zijn. Dat is mijn neverending story”, zegt ze lachend. “Maar dat hoort bij mij: ik ben geen kabbelend beekje, maar eerder een wild stromende rivier. Of nee, een stevige branding.”

Tekst: Lonneke Crusio, www.crusiodoet.nl. Foto Càrola: Roos de Haan, www.roosdehaan.nl.

#watisjouwverhaal